Ik irriteer / erger me aan
Is het juist om te zeggen ‘De oom irriteert zich aan de kinderen’?
De betekenissen van irriteren en ergeren liggen dicht bij elkaar, maar je gebruikt ze anders.
Het verschil tussen de twee werkwoorden is dat we ‘ergeren’ ook wederkerend kunnen gebruiken. Bijvoorbeeld: ‘Ik erger me aan zijn slordigheid’. Irriteren kent die mogelijkheid niet, maar wordt –onder invloed van zich ergeren– toch vaak zo gebruikt. Een zin als ‘Ik irriteer me aan zijn slordigheid’ beschouwen we als fout.
‘De oom irriteert zich aan de kinderen’ is dus een onjuiste zin.
Wel juist zijn: ‘De oom ergert zich aan de kinderen’, De kinderen irriteren hem’ of ‘De kinderen ergeren hem’.
Andere juiste voorbeeld:
- Zij irriteert me met haar verwaande gedrag. (me is lijdend voorwerp)
- Zijn bazige optreden irriteerde hen enorm. (hen is lijdend voorwerp)
- Zij ergert zich aan het grote aantal reclameblokken op de commerciële tv.
- Ik erger me aan haar gezeur over die reclameblokken.
- Erger jij je ook zo aan haar gezeur?
Let op: In de laatste drie zinnen mag je ‘ergeren’ dus niet vervangen door ‘irriteren’.
Bron: Taaladvies en Onze Taal
Hoe zit het met kammen? Ik zeg geregeld ‘Ik kam me even het haar’. Is dat ook fout?
Hoi Franken,
Dank voor je vraag. Kammen is geen wederkerend werkwoord (zoals zich wassen of zich vergissen).
Dus het enige juiste antwoord is: ik kam mijn haar.
Heb je nog meer vragen, mail gerust.
Met vriendelijke groet,
Sylvie Smeets